علیرضا خنجری

متخصص رسانه با گرایش تجارت اجتماعی _ مشاور کسب و کارهایی که در رسانه های اجتماعی مانند اینستاگرام فعالیت می کنند

علیرضا خنجری

متخصص رسانه با گرایش تجارت اجتماعی _ مشاور کسب و کارهایی که در رسانه های اجتماعی مانند اینستاگرام فعالیت می کنند

علیرضا خنجری

مشاور کسب و کارهایی که در رسانه های اجتماعی مانند اینستاگرام فعالیت می کنند

۳ مطلب در شهریور ۱۴۰۰ ثبت شده است

امروز صبح دست کم دو پیام از دو مراجعه کننده ام دریافت کردم که در آن حرف از نا امیدی و حتی کژ کردن راه خود و ادامه ندادن اهداف و توقف زندگی زده شده بود. اولین واکنشم در ذهنم این بود که چرا این بچه ها خودشان را انقدر دست کم می گیرند. چرا وقتی که هنوز هیچ بازخورد روشنی از کاری که شروع کرده اند نگرفته اند، حکم به شکست داده اند.

پیشتر در مقاله ای نوشتم که موفقیت گوره خر است. یعنی نه موفقیت به معنایی که به ما آموخته اند وجود دارد و نه شکست به شکلی که در ذهنمان وجود دارد. پس چرا ترس از شکست؟! وقتی شکست یک مفهوم انتزاعی و ذهنی است و ما به ازایی در عالم واقع ندارد.

آیا اینکه صدای ما شنیده نمی شود یعنی شکست خورده ایم؟! اگر چنین است سوالم را به گونه ای دیگر طرح می کنم اگر صدایمان شنیده نشود می توانیم نتیجه بگیریم که ما لال هستیم؟! یا گوشی که مناسب شنیدن حرف هایمان است پیدا نکرده ایم؟! اگر گوشی که مناسب شنیدن حرف هایمان است پیدا نکرده ایم به این معناست که چنین گوشی وجود ندارد؟! وقتی نبود مدرک، مدرک نبود نیست، پس پیدا نکردن گوش مناسب به معنی نبودن آن نیست! پس اگر چنین است چرا همه چیز را به خودمان می گیریم؟!

علیرضا خنجری
۰۶ شهریور ۰۰ ، ۰۸:۰۰ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲ نظر

تقریبا همه دانش آموزانی که به من مراجعه می کنند از مدرسه بیزارند اما همه‌شان هم علم را دوست دارند. ایشان از مدرسه بیزارند چون در مدرسه غریزه کشفشان نادیده گرفته می شود و کشف نمی کنند حتی در کلاس علوم.

این بچه ها دوست دارند دنیایی که به آن وارد شده اند را کشف کنند، سر از هر چیزی در بیاورند، نه اینکه مانند جانداران اهلی شده،تن به قفس و حصار بدهند. این کار را نه برای اینکه خودی نشان بدهند نمی کنند. این کار را می کنند چون بی آنکه بخواهند از وقتی چشم به این دنیا گشوده اند، از کشف کردن لذت برده اند. پس طبیعی است که بگویند هوراااا، لذت کشف مستدام!

بچه ها به اندازه یک قهرمان المپیکی انرژی دارند(بر اساس نتیجه تحقیقاتی که در مجله دانستنیها منتشر شده است). پس چگونه است که انتظار داریم سر جایشان بنشینند، کاری نکنند، فقط حرف گوش بدهند.

علیرضا خنجری
۰۲ شهریور ۰۰ ، ۰۸:۰۰ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰ نظر

مراجعین زیادی دارم که دوست دارند مجری تلویزیون شوند، نویسنده شوند، بازیگر شوند، گوینده رادیو شوند، نقاش شوند، به دنبال انیمیشن بروند، خبرنگار شوند، بازی ساز، فوتبالیست و یا والیبالیست شوند اما...، اما پدر و مادرشان خیلی رضایتی به این کارها نشان نمی دهند. جالب اینجاست چند تایی از ایشان هم در مسیر هدفشان قدم زده بودند و به جاهای خوبی هم رسیده بودند.

به عنوان نمونه یکی در تیم ملی والیبال نوجوانان انتخاب شده بود و هم بازی محمد موسوی بازیکن تیم ملی والیبال ایران بود، دیگری زمانی که بیرانوند دروازه بان تیم نفت بود، به عنوان دروازه بان دوم فعالیت می کرد و حتی داشتند با او قرارداد می بستند در حالی که او دانش آموزی بیش نبود. دیگری از طرف یک استودیوی بازی سازی حتی بورس شده بود و حقوق خوبی به او پیشنهاد شده بود بعلاوه مزایایی مانند آموزش رایگان دوره های حرفه ای بازی سازی که قرار بود به او داده شود. دیگری در هنرستان نمایش های آیینی در حال پذیرفته شدن بود. اما هر کدام از ایشان چه سرنوشتی پیدا کردند؟!

علیرضا خنجری
۰۱ شهریور ۰۰ ، ۰۸:۰۰ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱ نظر