چگونه حواس پرتی به تولید کنندگان محتوا کمک می کند؟

اقتصاد خودآزاری بر پایه میل به حواس پرتی شکل می گیرد

خواهر خوانده اقتصاد توجه اقتصاد حواس پرتی است. یعنی مجموعه فعالیت های اقتصادیی که پیرامون حواس پرتی شکل می گیرد. افراد جامعه به چهار دلیل به حواس پرتی روی می آورند. مهم ترین آن فرار از بی کاری است. بر اساس تحقیقی که نتایج آن در سال 2014 و در مجله Science منتشر شد، محققین دریافتند که ترجیح افراد جامعه بر این است که یک کاری انجام بدهند حتی اگر آن کار دردناک باشد.

انسان وقتی تنها می شود تمایل دارد خودآزاری کند تا اینکه فکر کند

از گروهی از مردان و زنان خواستند که برای مدت مشخصی به تنهایی و بدون هر گونه وسیله ارتباط جمعی یا تلفن همراه در یک اتاق قرار بگیرند. در آن اتاق هیچ چیز نبود به جز یک دکمه روی میز که اگر آن را فشار می دادید، به شما شوک الکتریکی کوچکی وارد می کرد.

اقتصاد خودآزاری؛ بازار خرید و فروش کالا و خدمات حواس پرتی

خوب به صورت منطقی چه کسی حاضر است که چنین شوکی را به خودش وارد کند. همه تلاش می کنند که در این پانزده دقیقه صبر کنند تا زمان به پایان برسد و از اتاق خارج شوند. اما چنین نبود بیش از 67 درصد از مردان و 25 درصد از زنان حاضر در این آزمایش پس از گذشت چند دقیقه حوصله شان سر می رفت و شروع می کردند با این دکمه بازی کردن و به خودشان شوک وارد آوردن. حالا وضعیتی را در نظر بگیرید که ما در زندگی با آن مواجه هستیم. یعنی حوصله مان از فکر های تکراری و مسایل لاینحل زندگی سر رفته است و این مسایل هم خسته‌مان کرده است و هم حوصله‌مان را سر برده است. خوب در چنین شرایطی و با توجه به نتیجه این تحقیق از هر ده مرد 6 نفر و از هر ده زن تقریبا 4 نفر دوست دارند که دستگاهی مانند این دستگاه شوک را بخرند به خودشان شوک وارد کنند که دست کم حوصله شان سر نرود. و این آغاز یک خرید و فروش بر مبنای حواس پرتی خواهد بود که اقتصاد خودآزاری را پایه گذاری می کند. 

کبریت نذاشت آتیش به مالم بزنم!

با اختراع کبریت در سال 1827دیگر برای افروختن شعله آتش نیازی نبود که انسان آتیش به مالش بزنه تا شعله ای آتش فراهم کنه. البته این رو از سر شوخی نگفتم. اتفاقا خیلی هم جدی گفتم. چون تا پیش از اختراع کبریت شیمیایی به معنی امروزی، دانشمندان روشی را پیدا کرده بودند که از طریق آن می شد شبیه به عملکرد کبریت آتش فراهم کرد، اما اصلا اقتصادی و مقرون به صرفه نبود و فقط ثروتمندان می توانستند از آن استفاده کنند. تا اینکه جان واکر کبریت شیمیایی را که ما می شناسیم اختراع کرد. البته کبریت واکر کمی خطرناک تر از حد معمول بود(به خاطر فسفر سفید) تا اینکه  در سال 1855 جان ادوارد لندشتروم سوئدی کبریت بی خطر را اختراع کرد.(با حذف فسفر سفید از نوک کبریت و انتقال آن بر روی بدنه کبریت و بر روی کاغذهای نازک) وی در یکی از شهر های سوئد اولین کارخانه تولید کبریتا های امروزی را ایجاد کرد. نوک کبریت های بی خطر به رنگ قرمز بود.

از این جهت این وبلاگ مفتخر است در یکصد و هفتاد و هشتمین سالروز تولد آن لقب «اختراع اقتصادی» را به آن تقدیم کند. 

از کبریت به خاطر این هدیه درویشی پوزش خواسته و آرزوی طول عمری با عزت و توام با خاموشی برایش داریم.

امضا علیرضا