چگونه با پونه هایی که در خونمون سبز میشن روبرو بشیم؟
چرا مار از پونه بدش میاد؟ چون تاب دیدنش رو نداره؟
اما مار چی کار می تونه بکنه؟ آیا پونه می تونه در خونه مار ظاهر نشه؟ غیر ممکنه!!! کار پونه ظاهر شدن جلوی در خونه ماره!!!
حالا مار چی کار باید بکنه؟ از درد دیدن پونه به خودش بپیچه و کز کنه یک گوشه؟؟
مار نمی دونه ولی محققین به خوبی می دونن که استرس مغز مارو تو چنگال خودش می گیره. و اجازه نمیده که ما رو مسایلی که باید بهش توجه کنیم، توجه کنیم و اون ها رو حل کنیم
استرس افکاری رو که آدم رو داره اذیت می کنه منکوب می کنه و اجازه نمی ده که آدم بهش فکر کنه. اما اینجوری مساله حل میشه؟ نه حل نمیشه!!!
فقط از زمانی به زمان دیگه منتقل میشه. اینجور میشه که آدم یواش یواش تبدیل به یک آدم پشت هم انداز میشه. چرا چون می ترسه با استرس مواجهه کنه یا بهتر بگم باهاش مواجه بشه
برای همینه که از قدیم گفتن دوری و شوری، هر چی از عاملی که ما رو ناراحت می کنه دوری کنیم، بیشتر دلمون شور می زنه. ولی هر چی بهش نزدیک تر بشیم زندگیمون بیشتر شیرین و شاد میشه.
اما ما نمی تونیم همون آدم همیشگی باشیم و با پونه های زندگیمون مواجه بشیم. چون اونجوری دستمون رو می خونه و بازنده ماجرا می شیم. باید تغییر کنیم. اما چطوری؟
با دو حرکت ساده:
اول از همه معلم سخت گیری برای خودمان نباشیم
تکلیفی به خودمون ندیم که برامون سخت باشد. مثلا چند نفر از ما اعتقاد داریم که ورزش خوبه؟ تقریبا همه ما. حالا چند نفر از ما هستیم که ورزش می کنیم؟ تقریبا خیلی کم. خوب چرا؟ چون ورزش زمان می خواهد که ما نداریم. حالا چه کار کنیم ؟ به سادگی کافیه هر روز فقط پنج دقیقه ورزش کنیم
اگر پنج دقیقه ورزش کردیم بعد از یک مدت این پنج دقیقه رو یک دقیقه بیشتر کنیم و به همین ترتیب آرام آرام زمان ورزش کردنمون رو بیشتر کنیم. پنج دقیقه ورزش کردن در روز بهتر از اصلا ورزش نکردنه. برای همینه که میگن برای جابجا کردن کوه باید از سنگ ریزه هاش شروع کرد. برای اینکه در هفته چند ساعت ورزش کنیم اول از همه باید در روز پنج دقیقه ورزش کنیم تا یواش یواش به چند ساعت در هفته برسیم.
دیگه چی؟
دوم اینکه با خودمان مهربان باشیم. اگر یک روزی به هر دلیلی پنج دقیقه هم برای ورزش وقت نذاشتیم. خودمون رو دعوا نکنیم. با خودمون مهربون باشیم. و فقط از خودمون معذرت بخواهیم و بگیم ببخشید خودم که امروز برای ورزش وقت نذاشتم. ولی فردا پنج دقیقه ورزش می کنم. لازم هم نیست که پنج دقیقه از دست رفته رو به ورزش فرداتون اضافه کنید و مجبور بشید که ده دقیقه ورزش کنید. همون پنج دقیقه کفایت می کنه.
پس برای اینکه تاب دیدن پونه هایی که در خونه مارو می کوبن داشته باشیم. باید تغییر کنیم. برای تغییر باید از تغییرات کوچک شروع کنیم مثلا پنج دقیقه ورزش در روز و اگر تنبلی کردیم و ورزش نکردیم با خودمون مهربان باشیم و به خودمون خرده نگیریم که چرا این کار رو نکردی. به جاش از خودمون معذرت بخواهیم که بگیم: ببخشید خودم که امروز این کار رو نکردم. و به عبارت بهتر صد بار اگر توبه شکستی باز آ
این درگه ما درگه نومیدی نیست
من علیرضا خنجری بودم چون الان یک علیرضا خنجری جدید هستم شما چطور؟
امضاعلیرضا
یک آدم فضایی
